ارائه مدلی جهت بهینه‌سازی فعال سبد سهام با استفاده از ارزش در معرض ریسک شرطی؛ کاربردی از رویکرد مدل‌های ناهمسانی واریانس شرطی بر اساس رویکرد الگورتیم DE

مدیریت فعال یکی از موضوعاتی است که باتوجه به نقض کارا بودن بازارهای مالی اهمیت بسزایی دارد. چرا که در بازار ناکارا امکان کسب بازده غیرعادی از طریق مدیریت فعال پرتفوی وجود دارد. در بسیاری از پژوهش‌های انجام شده در این رابطه هدف کسب بازده مازاد نسبت به پرتفویی مبنا از طریق به حداقل رساندن نوسان خطای رهگیری (TEV[i]) بوده است که در این راستا به ریسک کل پرتفوی توجه نمی‌شود. در این پژوهش به کمک الگوریتم تکامل تفاضلی (DE[ii]) به بهینه‌سازی فعال پرتفوی با هدف به حداکثر رساندن بازده مازاد پرتفوی نسبت به پرتفوی معیار با در نظر گرفتن ریسک کل پرتفوی که در محاسبه آن از معیار ارزش در معرض ریسک شرطی ([iii]CVaR) محاسبه شده بر اساس رویکرد GARCH استفاده شده است، خواهیم پرداخت. نتایج بررسی سبد سهام متشکل از 14 سهم با میانگین بازدهی مثبت از ابتدای سال 1390 تا انتهای خرداد ماه 1396 از 50 شرکت برتر بورس به صورت ماهانه نشان می‌دهد که در نظر گرفتن قید ریسک کل پرتفوی بر اساس ارزش در معرض ریسک شرطی موجب کارایی بهتر در بهینه‌سازی فعال سبد سهام بر اساس رویکرد پس‌آزمایی وزن‌دهی مجدد و محاسبه ارزش انباشت سبد سهام می‌گردد.     [i] Tracking Error Varince [ii] Diferential Evoloution [iii]  Conditional Value at Risk